نور الحقایق(منتقل شد)

اسطوره سرزمین موعود بر پایه یک سری از استدلالات توراتی و آرمان های صهیونیستی یکی از اعتقادات پایه ای یهودیان است . ( منظور از یهودیان صهیونیست ها هستند نه پیروان حضرت موسی(ع) ، پیروان ایشان کلیمی اند نه یهودی: برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید )

طبق این اسطوره خداوند به فرزندان حضرت ابراهیم وعده ی زمینی مقدس داده که آنها بتوانند در آن زمین حکومتی بر مبنای آموزه های موسوی – الهی تشکیل دهند  ، یهودیان امروزی معتقدند که بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی(ع) زمانی که از مصر خارج شدند به قصد زمین موعود که همان فلسطین امروزی ست حرکت کردند و خداوند بنا بر همان وعده ای که به فرزندان حضرت ابراهیم (ع) داده بود ، بنی اسرائیل را به سمت ارض مقدس و موعود هدایت کرد. 

تورات می گوید که بر حسب اتفاقاتی که در آن زمان افتاد ، بنی اسرائیلیان نتوانستند به زمین مقدس وارد شوند اما یهودیان امروزی (که تنها بخشی از بنی اسرائیل اند) آن زمین همچنان زمین موعود و مقدس خویش می دانند و بر حضور خود در آنجا اصرار می ورزند حتی اگر این حضور منجر به بی خانمانی ، آوارگی و آزار دیگر انسان ها باشد ، حتی اگر این حضور به اجبار و زور باشد.

یهودیان معتقدند که حدود 480 سال بعد از حضرت موسی(ع) ، خداوند به واسطه دو پیامبرش یعنی حضرت داوود(ع) و حضرت سلیمان (ع)  حکومتی در زمین مقدس یعنی فلسطین برای بنی اسرائیل تشکیل دادند و یهود سابقه زندگی و حکومت در فلسطین در عصر سلیمان نبی را دارد و همچنین مباحثی را مطرح میکنند از جمله اینکه در فلسطین هیکل سلیمان ساخته شده و از این دست داستان سرایی ها....بگذریم.

اگر بخواهیم در قبول یا رد این ادعا صرفا به گفته های تورات ( که یهود دست به تحریف گسترده ای در آن زده)  و همچنین داستان های کاهنان و خاخام های یهودی بسنده کنیم باید بپذیریم که فلسطین امروزی ارض موعود بنی اسرائیل است که از سمت خداوند به آنان وعده داده شده و امروز همه باید فلسطین را برای یهودیان(که تاکید می کنم تنها یک دوازدهم بنی اسرائیل اند) خالی کنند و آنجا را به یهود تقدیم کنند. اما اگر در کنار تابع نص تورات بودن و دل دادن به گزافه های یهودیان ، قرآن و تعقل را نیز به کار ببریم در میابیم که تمام این مطالب که یهود امروزه مدعی آن است دروغی بیش نیست.

نگرشی در چارچوب عقل و استدلال به این مقوله در نگاه تورات و قرآن عزیز مهر باطل بر این عقیده خواهد زد و ثابت خواهد کرد که اسطوره سرزمین موعود به راستی یک اسطوره خیالی ست ، ما در این مطلب اثبات خواهیم کرد که ابدا فلسطین پایگاه حکومت حضرت سلیمان(ع) نبوده و هیکل سلیمان در این کشور ساخته نشده و بنی اسرائیل هنگام خروج از مصر (فرار از دست فرعون) به قصد فلسطین حرکت نکرده اند و اصلا حضرت موسی(ع) سمت فلسطین نرفته است.

قسمتی از داستان بنی اسرائیل که مورد بحث ماست و باید اون رو بررسی کنیم تا به حقیقت موضوع مد نظرمان پی ببریم ، قسمتی ست که بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی قصد ترک مصر می کنند  و حضرت موسی بنی اسرائیل رو شبانه از مصر خارج می کنند.

به کمی قبل تر برگردیم زمانی که حضرت یعقوب به دعوت حضرت یوسف(ع) همراه با کنعانیان وارد مصر میشوند ، پس از رحلت حضرت یوسف(ع) وضع بنی اسرائیل که تا آن زمان وضع نسبتا مساعد و مطلوبی بود ، به یک باره تغییر می کند و اوضاع اجتماعی و زندگی بنی اسرائیل در مصر بسیار سخت و طاقت فرسا می شود به طوری که خداوند در قرآن می فرماید :

وَإِذْ أَنجَیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُقَتِّلُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَیَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ وَفِی ذَلِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ(اعراف 141)

(به خاطر بیاورید) زمانی که شما را از (چنگال) فرعونیان نجات بخشیدیم! آنها که پیوسته شما را شکنجه می‌دادند، پسرانتان را می‌کشتند، و زنانتان را (برای خدمتگاری) زنده می‌گذاشتند؛ و در این، آزمایش بزرگی از سوی خدا برای شما بود.

در این مدت که بنی اسرائیل این گونه در سختی  عذاب زندگی میکردند هیچ پیامبری نداشتند و تقریبا 390 تا 420 سال عددی ست که مورخان بیان کرده اند که در این مدت بنی اسرائیل بدون پیامبر زیسته اند ، در واقع حضرت موسی(ع) حکم منجی را برای قوم بنی اسرائیل که در چنگال فرعون اسیر بود ، داشت.

حضرت موسی(ع) پس از به دنیا آمدن در مصر و بزرگ شدن در کاخ فرعون تا جوانی در مصر زندگی کرد و به خاطر کشتن یک قبطی که در حال آزار یکی از بنی اسرائیل بود ، مجبور شد که مصر را ترک کرده و به منطقه «مدین» در حجاز (غرب جزیرة العرب) برود ، ایشان همان جا ازدواج کردند و پس از ده سال به همراه خانواده به مصر برگشتند.

حضرت موسی وقتی به مصر آمد معجزات و دلایل خودش رو به فرعون عرضه کرد و از او خواست که دست از آزار بنی اسرائیل بردارد و یکتاپرست شود. اما هرچه تلاش کرد فرعون نپذیرفت و همچنان با بنی اسرائیل با تبعیض و خشونت رفتار می کرد ، تا اینکه حضرت موسی(ع) از فرعون خواست که اجازه بدهد تا بنی اسرائیل از مصر خارج شوند اما باز هم فرعون نپذیرفت ، هر بار که حضرت موسی به واسطه ی معجزاتش فرعون را می ترساند ، فرعون قبول می کرد اما پس از دفع خطر معجزات موسی(ع) از حرف خودش بر می گشت تا اینکه بنی اسرائیل به رهبری حضرت موسی(ع) تصمیم گرفتند شبانه مصر را ترک کنند.

تورات می گوید که بنی اسرائیل از مصر به سمت فلسطین(زمین مقدس) نرفتند! بلکه به طرف شرق و سپس به سمت جنوب یعنی دریای سرخ راهی شدند و سپس از دریا گذشتند و فرعون و یارانش که آنها را تعقیب می کردند در دریا غرق شدند:

و واقع شد که چون فرعون قوم را رها کرده بود، خدا ایشان را از راه زمین فلسطینیان رهبری نکرد، هرچند آن نزدیکتر بود. اما خدا قوم را از راه صحرای دریای قلزم دور گردانید.(تورات ، سفر خروج باب 13 آیات 17 و 18)

البته یهودیان با دست بردن در آیه 17 سعی کردند این موضوع را توجیه کنند ، آنها در این مورد گفتند که چون ممکن بود برای رسیدن به فلسطین بنی اسرائیل مجبور شوند با مصریان بجنگند ممکن بود که دلسرد شوند و دوباره به مصر برگردند به همین خاطر مستقیما به فلسطین نرفتند! (ترجمه تفسیری تورات) ، سوال ما این است که اگر اینکه بود پس چرا پس از مرگ فرعونیان برنگشتند تا همان نزدیک ترین راه به فلسطین برسند؟ چرا حضرت موسی(ع) آنها را به حجاز برد؟

پایان بخش اول / ادامه دارد...